Ev Aritmi Endonezyalı genç sporcuların gözünde sporcu olma tercihi
Endonezyalı genç sporcuların gözünde sporcu olma tercihi

Endonezyalı genç sporcuların gözünde sporcu olma tercihi

İçindekiler:

Anonim

Bazı sporlarda sporcu olmak çocukluktan başlayarak, küçük çocuklardan ilkokul çağına kadar başlamalıdır. O yaşta çocuklar fiziksel yeteneklerini geliştirmek ve pratik yapmak için altın çağındadır.

Ancak genç yaşta sporcu olmaya başlamak, spor seçiminin çocuğun istekleri dikkate alınmadan yalnızca ebeveynlerin isteklerine göre yapılması gerektiği anlamına gelmez. Belli bir spor dalında sporcu olmak, çok küçük yaşlardan itibaren çocuğun tercihi olabilir.

Genç sporcuların gözünde sporcu olma seçimi nasıl?

1. Rachel ve badminton

Rachel Allessya Rose, şu anda 15 yaşında olan genç bir badminton sporcusu. Rachel badminton ile ilk kez babası tarafından tanıştırıldı. Bebek yaşından itibaren Rachel'ın babası onu sık sık badminton sahasına götürürdü.

İlkokul ikinci sınıftayken, Rachel ilk kez resmi bir maçta badminton oynamaya çalıştı. DKI Jakarta il düzeyinde yapılan badminton turnuvasında birinci olmayı başardı.

Babası da sordu, “Neden sadece almayalım (bir badminton sporcusu olmak). Rachel sonunda badmintonu daha ciddiye almaya devam etmeyi seçti.

Her zamankinden daha düzenli egzersiz programları alıyor. Sonunda, 9 yaşındayken babası Rachel'ı Exist Jakarta kulübüne kaydettirdi.

Badmintonu ciddiye aldığımızdan beri, diğer aktiviteler iki numara oldu. Rachel her gün, sabah ve akşam pratik yaptı, yorgun hissediyordu ve ağrılar günlük diyeti haline gelmişti. Sporcu olmanın kişinin sınırlarını aşması gerektiğini fark etti.

Ebeveynlerinin Rachel'dan antrenmana devam etmesini, daha iyi olmasını ve maçlarda kazanmasını istemesi alışılmadık bir durum değil. Ancak ebeveynlerinin sözlerinin bir yük ve baskı olduğunu asla hissetmedi.

"İnsanlar yüksek sesle 'Hadi, kazanmalısın' dediklerini öğrendiklerinde. Ama bunun sadece bir itme olduğunu biliyorum. Bunu baskı olarak düşünmüyorum ama zorluklar açısından zengin. Çünkü zorlayıcı olan ve bunu yapmak eğlenceli olan bir şeyden hoşlanıyorum, ”dedi Rachel, Pelatnas Cipayung'dan Merhaba Sehat'a.

Bu aşamada küçük Rachel, Rachel'ın ebeveynleriyle aynı tutkuya sahiptir. Her ikisi de dengelidir ve çocukların sporcu olma ve spor yapma konusunda tercihleri ​​üzerinde iyi bir etkiye sahiptir.

Şimdi Rachel, Cipayung Milli Takımı'nda Endonezyalı badminton milli sporcularının eğitimine dahil edildi.

Rachel, "Umarım seviye atlamaya devam edebiliriz ve yakın gelecekte önümüzdeki yıl yapılacak olan gençler badminton dünya şampiyonasına katılmayı hedefliyoruz" dedi.

2. Harika spor ve güreş

Küçük Agung, canlı ya da televizyonda asla bir güreş maçı izlemez. 9 yaşına kadar güreş antrenörü olan büyük kuzeni onu antrenman alanına götürdü.

Eğitim alanında, Agung, güreşin ne olduğu ile tanıştırıldı. Agung'un ebeveynlerinin onayıyla, eğitmen olan kuzeni Agung'a boğuşma tekniklerini öğretir.

"Ama ben birinci olamadım, ailem sinirli görünüyordu. Ama rekabeti kaybetmenin üzücü olduğunu bilmiyorum, ama o zamanlar mutluydum çünkü ikinci sırayı kazandım, ”dedi Agung, Zoom'un çağrısıyla Merhaba Sehat'a söylediğinde kahkahalarla.

Şampiyonayı kazandıktan sonra, Agung antrenmandan sıkılmış ve yorulmuştu. Ailesi fark etmeden gizlice eğitimi atladı. Ancak sonunda eğitime geri dönmeye ikna edildi, ona en yakın kişiler ve koç, Agung'un güreş için bir yeteneği olduğunu söyledi.

Agung, "Güreş konusunda yeteneğim olduğunu ve turnuvayı kazanırsam Cakarta'daki bir sporcu yurduna gidebileceğimi söyledi," dedi.

Ayrıca güreşçi olarak antrenmana geri dönme eğilimindeydi. Dahası, harika bir sporcu olarak uçakla seyahat edebileceğini hatırladı. Çünkü harika bir sporcu, şehir dışında ve yurt dışında birçok maça çıkacaktır. Uçağa binme arzusu, evinin havaalanına uzak olmaması nedeniyle ortaya çıktı.

Agung gülümseyerek "Aslında çocukken badminton ve güreşle tanışmış olsaydım, badmintonu tercih ederdim" dedi. Yine de, profesyonel bir güreş sporcusu olacağını ve Olimpiyatlara girene kadar yarışabileceğini doğruladı.

Agung Hartawan şu anda 15 yaşında, gelecek vaat eden bir genç güreş sporcusu olarak Jakarta, Ragunan'da sporcular için okula gidiyor.

3. Faiz İhsanul Kamil ve futbol

Faiz, futbolu ilk tanıdığı zamanı hatırlamıyor. Evin dışında arkadaşlarıyla oynayabildiğinden beri futbolu seviyor. Anaokuluna giren Faiz, 2-3 yaş ve üstü arkadaşlarıyla futsal yarışmalarına katılmaya başladı.

İlkokul üçüncü sınıfta Faiz, okullar arası futbol turnuvalarından birinde seçim rotasından kendi bölgesinde bir futbol okuluna girmeye başladı.

Faiz, 10 yaşında Real Madrid Vakfı (RMF) tarafından finanse edilen Endonezya'da Real Madrid'in rehberliğinde futbol okuluna girmek için seçilen oyunculardan biri oldu.

Faiz'in ebeveynleri, çocuklarının spor seçimine asla müdahale etmedi. Faiz gerçekten genç yaştan itibaren bir futbolcu olmak istiyordu.

Faiz, "Futbol oynamak sadece eğlencelidir, sizi mutsuz eden diğer tüm düşünceler kayboldu," dedi Faiz.

"Evet, fiziksel egzersiz çok yorucu. Ama "Ah, yorulduğun için futbol oynamak istemiyorsun" diye düşünürsen, aklını hiç geçmedi "dedi. Bu salgın sırasında bile Faiz, salgın sırasında atlet olarak formunu korumak için egzersiz yapmaya ve eğitmeye devam etti.

Şimdi Faiz takımda elit yanlısı PSS Sleman Yogyakarta kulübü ve kaleci olarak oynayın.

"Ebeveynlerden ciddi sporcu olmak için izin isteyen ebeveynler çok destekleyicidir, futbol ayakkabıları satın alırlar, okul tarafından karşılanmayan diğer futbol ihtiyaçları. Koçun yönüne göre beslenmeye de özen gösteriliyor. "Dedi.

Faiz, çocukluğundan beri neden kaleci pozisyonunu seçmek istediği sorulduğunda, "Çocukken kaleci iyi görünüyordu, düşmeye devam etti" diye cevap verdi.

Yakın gelecekte hedef, gelecek yıl U-16 milli takımına seçilmek.

Hobiler ve sporcu olmak için spor eğitimi bölümündeki fark

Her çocuğun egzersiz düzeni aynı değildir. Eğitimin kısmı, özellikle fiziksel egzersiz, kişisel olmalı ve yetenek düzeyine uygun olmalıdır. Spor uzmanı Michael Triangto, çocukların sağlık ve genç atlet olmak veya başarı için egzersiz yapma konusundaki eğitiminin perspektifinde farklılıklar olduğunu söyledi.

"Eğer aşırıya kaçarsak, bu küçük kasları fazla çalıştırırız, bu da bir yaralanmayı tetikleyebilir ve sonsuza kadar iyileşmeyebilir" diye açıkladı.

İster profesyonel düzeyde ister hobiler için olsun, çocuklar için spor seçmenin önemi, ebeveynlerin değil, çocuğun arzusu olmalıdır. Çocuk spordan hoşlanırsa yaralanmalardan kaçınmak daha kolaydır çünkü fiziksel çalışmanın ne kadar değerli olduğunu bilir.

Doktor Michael, ebeveynlere kendilerine karşı daha dürüst olmalarını ve çocuklarının spor yeteneklerini görmelerini tavsiye etti. Çocuk sporcu olma yeteneğine sahip değilse, o zaman budur. Çocuğa yeteneğine göre daha fazla plan yapması için önerilerde bulunun.

Ebeveynler çocuklarını bir spor türünü sevmeye ne kadar çok zorlarsa, sporcu olma arzularını o kadar aşındırır.


x
Endonezyalı genç sporcuların gözünde sporcu olma tercihi

Editörün Seçimi